بررسی تأثیر کودآبیاری بر گرفتگی سه نوع قطره‌چکان‌ در سیستم آبیاری قطره‌ای

در این تحقیق اثر کودآبیاری بر گرفتگی قطره­چکان­ها و عملکرد سیستم آبیاری قطره­ای مورد بررسی قرار گرفت. طرح در قالب بلوک­های تصادفی انجام شد که متغیر­ها عبارت بودند از: سه تیمار کود (اوره 46% ازت) شامل تیمار  F0 بدون استفاده از کود، دو تیمار F1 و F2 به ترتیب با غلظت­های 5 0/0 گرم بر لیتر و 8 0/0 گرم بر لیتر و سه نوع قطره چکان (طولانی­مسیر روی­خطی و دو نوع طولانی­مسیر داخل­خطی). قطره­چکان­ها برای جلوگیری از ذکر نام شرکت­های سازنده، با کدهای A، B و C نام­گذاری گردیدند. جهت بررسی میزان گرفتگی قطره­چکان­ها درصد کاهش دبی، راندمان یکنواختی پخش، ضریب یکنواختی کریستیان­سن و ضریب تغییرات دبی محاسبه گردید. برای تیمار F0 (شاهد) درصد کاهش دبی برای قطره­چکان­های A، B و C بترتیب معادل 9/17، 2/20 و 38/11درصد،  برای تیمار F1 کودآبیاری درصد کاهش دبی برای قطره­چکان­های A، B و C بترتیب معادل 8/22، 48/26 و 14/17 درصد و برای تیمار F2 کودآبیاری درصد کاهش دبی برای قطره­چکان­های A، B و C بترتیب معادل 25/25، 67/33 و 16/19درصد در اتمام دوره آزمایش بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کود آبیاری میزان گرفتگی قطره چکان­ها افزایش و راندمان یکنواختی پخش و ضریب یکنواختی کریستیان سن کاهش می‌یابد. قطره­چکانهای B با کمترین مقدار دبی بیشترین میزان گرفتگی را به خود اختصاص داد. همچنین باافزایش غلظت کودآبیاری، ضریب تغییرات دبی قطره­چکان ها افزایش یافت که این تغییرات برای هرسه نوع قطره چکان ­متفاوت بود. از لحاظ آماری نیز می‌توان گفت افزایش غلظت کودآبیاری اثر معنا داری روی دبی قطره­چکان­ها و  ضریب تغییرات دبی داشت